Wout Herfkens

woensdag 1 april 2020

Op deze blog ziet u het (on-affe) werk waarmee ik op mijn atelier bezig ben. Daarnaast nieuws en plaatjes over exposities en soms een aan kunst gerelateerde visie die ik met u wil delen.

voor meer informatie en ander (ouder) werk zie:

www.woutherfkens.com

www.devriendenvanjob.blogspot.com

of e-mail naar: woutherfkens@online.nl

atelieroverzicht

De zone (in ontwikkeling)

donderdag 19 maart 2020

Vorige week kon ik in de ruimte van Scarabee* mijn beeld Zelfportret 'proefhangen'. Om het beeld te fotograferen, maar tevens om te kijken of het beeld zowel beeldend als technisch wel helemaal af is. In die week dat ik daar bezig was, had Lotte Menkman van Scarabee een afspraak met fotograaf Sven Scholten. Sven moest in opdracht van SLAK (die de ruimte verhuurd) een foto van Lotte maken in de Scarabee-ruimte .

* Stichting Scarabee wil als Renkumse kunstorganisatie een podium faciliteren aan kunstenaars van verschillende kunstdisciplines en publiek in contact brengen met kunst en kunstenaars. De relatie tussen kunst en landschap staat daarbij centraal. C

Scarabeee: De Hes 29, Arnhems Buiten,

Klingelbeekseweg, Oosterbeek

post: Postbus 73, 6860 AB, Oosterbeek

mail:

info@scarabee-art.nl

facebook: @ScarabeeOosterbeek.nl

Kijk ook eens op Cultuuragenda Renkum

vlnr : ik, Lotte, Zelfportret

fotografie Sven Scholten, met dank aan SLAK ateliers

fotografie Sven Scholten, met dank aan SLAK ateliers

Zelfportret - 2016/2020

ijzerdraad

fotografie Sven Scholten, met dank aan SLAK ateliers

Detail Zelfportret

fotografie Sven Scholten, met dank aan SLAK ateliers

zondag 8 maart 2020

Na het Laatste Avondmaal

Carnaval is voorbij, en de 40-daagse vastenperiode is begonnen. Dit zijn de 40 dagen tussen carnaval en de eerste paasdag. De veertigdagentijd is begint in 2020 op Aswoensdag 26 februari en duurt tot en met Stille Zaterdag 11 april. Pasen valt op zondag 12 en maandag 13 april.

Op Witte donderdag , de dag voor Goede Vrijdag, eet Jezus zijn Laatste Avondmaal met zijn discipelen.
Het Laatste Avondmaal is een bekend kunsthistorisch thema. Een vast gegeven is de tafel waaraan Jezus met alle discipelen zitten of staan. Meestal in grote beroering vanwege de dingen die Hij heeft aangekondigd. Maar na het eten moet er ook afgewassen worden en wanneer alle discipelen helpen bij de afwas, blijft Jezus alleen aan de tafel achter. Er liggen nog wat restjes van het Laatste Avondmaal op tafel. Hij zit er eenzaam en verslagen bij en kijkt de donkere ruimte van de eetzaal in en ziet zijn spiegelbeeld in de spiegel aan de achterste wand. Hij weet wat hem de komende dagen te wachten staat.

Na het Laatste Avondmaal (in ontwikkeling)

zaterdag 15 februari 2020

Gisterenmiddag bezocht ik twee tentoonstellingen in het centrum van Arnhem.
Eerst bezcht ik  Monkey on a donkey, paintings on the wall , schilderijen van Jaap Kroneman bij Collectie Groen, en daarna  City Life. Mensen & de urbane realiteit in de voormalige Walburgiskerk, waar nu tijdelijk het Arnhems museum tentoonstelling organiseert.
Twee enorm verschillende tentoonstellingen. Dat was al wel duidelijk bij het lezen van het begeleidend schrijven. Over Jaap Kronemans tentoonstelling schreef collectie Groen:

'Kroneman is zo’n drie jaar geleden vanuit Arnhem naar Brussel afgereisd.  Als Hollander in Brussel woont hij in een ruim bemeten woning en atelier in het centrum van Molenbeek. De afgelopen jaren heeft hij bijna onzichtbaar gewerkt aan een nieuw hoofdstuk van zijn kunstenaarschap. Met een niet aflatende concentratie en  een groot arbeidsethos is een serie werken tot stand gebracht waarvan nu voor het eerst een gedeelte te zien zal zijn bij de Groen. Een tentoonstelling met werk van Jaap Kroneman gaat niet vanzelf. Geen overzichtstentoonstelling vol kunst maar één uitzonderlijk krachtige uitspraak over het fenomeen “schilderij”. Hij maakt geen werk waar je met een luie blik naar kunt kijken. Kijken naar dit nieuwe werk is gewoon hard werken met je ogen.
Zelf schrijft hij daarover: “je moet al schilderijen gezien hebben voordat je naar deze kijkt”.  Hij stelt de kijker niet gerust met deze tentoonstelling. Met Jaap Kroneman weet je het nooit. Zijn deze doeken wel schilderijen? In ieder geval ontstijgt zijn werk het schilderij met een voorstelling, het schilderij waarop iets te zien is. Kroneman neemt je mee in een bijna zwevende betekenisloze wereld die beschreven is met een betekenisloze taal Paradoxaal? Abstract realisme? Trompe-l’oeil zonder betekenis? Het zit er allemaal in.
Kroneman is er niet de man naar om je te behagen met zijn werk. Wie niet hard wil werken met zijn ogen moet zeker niet komen kijken, dan kun je in ieder geval zeggen: ik heb het niet gezien. Aan ieder ander: kom langs en laat je ogen werken. Kroneman legt met deze tentoonstelling een meesterproef af op het scherp van de snede!'

Bij het lezen van deze tekst wordt al onmiddellijk duidelijk dat het hier gaat om kunst voor de ingewijde. Sterker nog, als we er niets aan vinden ligt het aan ons zelf, an zijn we te lui en hebben te weinig schilderijen gezien om het werk van deze geniale kunstenaar te begrijpen en tot ons te laten komen.
Ik ben ondanks dit persbericht toch gaan kijken en zag een reeks formele schilderijen. Een reeks schilderijen die vragen stelt over het maken van een schilderij. Kunst over kunst, kunst voor de ingewijde. Kunst gemaakt in de ivoren toren van de kunst. De leek heeft er inderdaad weinig te zoeken.

Op de website geeft het Arnhems Museum een heel andersoortige toelichting op de expositie  City Life :
'In City Life zoomen internationale kunstenaars in op verschillende aspecten van leven, overleven en functioneren in almaar uitdijende steden. In metropolen maar ook in steden zoals Arnhem, zijn mogelijkheden en problemen van het urbane bestaan vergelijkbaar. De tentoongestelde werken geven uitdrukking aan menselijkheid achter de statistieken van urbanisatie.'

Daar waar Jaap Kronemans werk, kunst over kunst is, wil City Life juist niet over kunst gaan, maar over het stadsleven. Waar ik bij Jaap Kroneman last heb van het hoge hermetische kunstenaars-voor-kunstenaars-kunst- gehalte, heb ik bij City Life juist last van een te laag kunstgehalte. Er is weinig kunst te zien is. Het is vooral veel informatie en documentaire over (de verschrikkingen van) het moderne stadsleven. Op zich kan het stadsleven als uitgangspunt interessant zijn, maar dan moet het ook interessante beeldende kunst opleveren, en niet alleen interessante informatie of documentaires. Op een aantal mooie foto's na, blijft het daar voor mij in steken. De kunstwerken die er dan wel te zien zijn, zijn dan weer van een matig beeldend gehalte. Misschien komt dat doordat de curatoren de inhoud belangrijker is dan de vorm. Kunst gaat in dit geval zeker niet over kunst, maar kunst als maatschappelijk (glij)middel en engagement.

Kunst is vorm en inhoud. Ik hou niet van formele, hermetische kunst, maar ik hou ook niet van kunst die een invuloefening is van de door de curator bedachte (geengageerde maatschappelijke) inhoud. Ik hou van de tussenpositie. Kunst waaraan iets te zien en te beleven is, Er moet een balans zijn tussen vorm, kleur, beweging, geluid ,materiaal en een interessante inhoud, die niet alleen te begrijpen is voor de ingewijde kunstliefhebber.

Collectie De Groen
Weverstraat 40
6811EM Arnhem
+31(0)26 3033 455
info@collectiedegroen.nl
www.collectiedegroen.nl

17 JANUARI T/M 3 MEI

Jaap Kroneman

monkey on a donkey
paintings on the wall

OPENINGSTIJDEN

wo 12 - 17 uur

do-vr 12 - 18 uur

za 11 - 18 uur

zo 12 - 17 uur

Museum Arnhem

Bezoekadres

Sint Walburgisplein 1

6811 BZ Arnhem

T +31 (0)26 – 30 31 400

City Life. Mensen & de urbane realiteit t/m 17 mei.

Openingstijden

ma & di: gesloten

wo t/m zo: 12.00 - 18.00 uur

zondag 9 februari 2020

Ik werk momenteel o.a. aan een serie ronde wandbeelden. De materiële basis voor deze werken is een oude emmer, lampenkap of een groot oud blik. Ze vormen een kader voor een soort theatertjes. Water gebeurt is meestal niet helemaal duidelijk, maar de mensfiguur staat altijd met zijn rug naar kijker en is onderweg naar of in ieder geval gericht op het lichtpuntje of spiegel in de donkere diepte van het tafereel (de werken zijn moeilijk goed te fotograferen, met name doordat de donkere ruimte in de beelden, die in het 'echt' voor de zuigende werking zorgt, in een foto wordt gedrukt).

Happy End

Het nog niet affe werk Happy End is verwant aan een werk dat ik al eerder op deze blog plaatste:
You never walk alone. Vanwege deze verwantschap plaats ik beeld nogmaals hieronder.

You never walk alone - 2020

Daarnaast ben ik begonnen aan een werk gebaseerd op het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci. Hieronder de eerste aanzetten.

donderdag 26 december 2019

Ondertussen op mijn atelier.

Een paar weken geleden hebben we de expositie Het is mooier als er mensen in zitten (zie hieronder) weer afgebroken. Het was een mooie, levendige en geslaagde expositie, die een vervolg verdiend op een andere locatie. Met dezelfde inhoudelijke insteek en aangevuld met nog meer kunstwerken en kunstenaars. Door het gebrek aan budget hebben we nu voornamelijk gezocht naar werken van kunstenaars uit de regio. Dit zouden we moeiteloos verder uit kunnen breiden met kunstenaars die wat verder weg wonen en werken.

Ondertussen werk ik door op mijn atelier. Hieronder een aantal foto's van een tweetal beelden waaraan ik momenteel nog bezig ben. Het werk Zelfportret bestaat naast portretten van mijzelf, familie en mijn beste vrienden, uit portretten van mensen wiens werk mij inspireert. Het zwarte doek is geen onderdeel van het beeld, maar maakt het beeld beter zichtbaar.

Zelfportret

In drieën

dinsdag 5 november 2019

‘HET IS MOOIER ALS ER MENSEN IN ZITTEN’

Ruimtelijk werk en video

Scarabee i.s.m. De Vrienden van Job en B53

16 november t/m 8 december 2019

Lobke Burgers

Ada Dispa

Sylvia Evers

Wout Herfkens

Frans Klerkx

Anthony Litjes

Christien Loen

Rinke Nijburg

Michiel van Overbeek

Jerome Symons

Hans Walraven

Op 16 november opent in het voormalige ABN/AMRO bankgebouw in Oosterbeek de tentoonstelling Het is mooier als er mensen in zitten. In al het werk staat de mens en de menselijk figuur centraal. Het is tentoonstelling met voornamelijk (bewegende) 3-dimensionale kunstwerken en videokunst. Dus geen formele kunst, pure abstractie, kunsthistorische bespiegelingen, of technische perfectie maar werk waarin het levendige contact met het menselijk bestaan zich toont in levenslust, spel, mislukkingen, wanhoop, lijden, geloof, engagement, liefde, dromen en humor.

Behalve dat er veel te zien is, is er ook veel te horen: zowel de video van Hans Walraven en Christien Loen, als de bewegende sculpturen van Michiel van Overbeek, Anthony Litjes en Wout Herfkens maken geluid.

De titel verwijst zowel naar de menselijke figuur in de expositie als naar het leegstand probleem in centra van veel steden en dorpen, zoals in Oosterbeek.

Stichting Scarabee, al decennia lang actief als organisator van exposities en projecten in Renkum, werkt voor het eerst samen met zowel B53 als De Vrienden van Job. B53 (Nico Schulte en Joop Nuyens) maakte afgelopen jaren faam als tentoonstellingsmakers in leegstaande panden aan de van Muijlwijkstraat 23 en Broerenstraat 53 in Arnhem. De Vrienden van Job (Wout Herfkens, Rinke Nijburg en Ad Verhage) is een in Oosterbeek gevestigde stichting die tentoonstellingen van hedendaagse kunst met een religieus of filosofische thematiek organiseert. Eerder organiseerden zij tentoonstellingen in o.a. Museum Het Valkhof (Nijmegen), Museum Catharijneconvent (Utrecht), Circa ...dit (Arnhem) en Het Noordbrabants Museum (Den Bosch).

Het is mooier als er mensen in zitten

Data: Van 16 november tot en met 8 december 2019

Openingstijden: Zaterdag en zondag van 12-17 uur

Opening: 16 november. 15.00 uur.

Locatie: Het voormalige ABN/Amro bankgebouw aan de markt, Utrechtseweg147, Oosterbeek