Op deze blog vindt u nieuws over en aankondigingen van exposities, lezingen, nieuwe 

 beelden en werk in ontwikkeling.

Voor meer info en ouder werk, zie

www.woutherfkens.com

of mail : woutherfkens@online.nl

of bel : 06 11247232

Gisteren kwam ik bij toeval terecht bij het Museum voor heiligenbeelden in Kranenburg, een buurtschap van de gemeente Vorden in de Achterhoek. Het museum is gevestigd in de voormalige Antonius van Paduakerk, en gelegen naast het traumacentrum Nederland. Op de website (www.heiligenbeeldenmuseum.nl) staat geschreven:

"Heiligenbeeldenmuseum", een initiatief van een groep vrijwilligers die in 1999 een waardevol neogotisch kerkgebouw hebben behoed voor de ondergang; toen immers moest de stijlvolle Antonius van Paduakerk op de Kranenburg de deuren sluiten. De Kranenburg dreigde haar kerk te verliezen, maar de vrijwilligers staken hier een stokje voor ! Duizenden bezoekers wisten in de afgelopen jaren de weg te vinden naar het "Heiligenbeeldenmuseum" om hier de wijding en devotie van de wereld van de heiligen en hun beelden te aanschouwen. De nadruk ligt op behoud en presentatie van rooms-katholiek erfgoed. Eind 2008 is aan het museum de officiële museumregistratie verleend. 

We werden bijzonder vriendelijk ontvangen met gratis koffie en zelfgebakken koekjes. Er was een  tentoonstelling met kerststallen te zien uit alle delen van de wereld, traditionele en minder traditionele. Allen gemaakt met veel liefde en aandacht. Mijn aandacht ging met name uit naar de minder traditionele. Hieronder een kleine impressie.

Kerst op de Kranenburg” is vanaf vrijdag 6 december 2024 tot en met zondag 12 januari 2025 iedere dag, met uitzondering van 1ste kerstdag en Nieuwjaarsdag, geopend van 11.00 tot 17.00 uur. Ruurloseweg 101, 7251 LD Vorden-Kranenburg. Tel 0575-55 64 88 (alleen tijdens openingstijden) Entree € 7.50 pp. Kinderen t/m 12 jaar en museumkaarthouders gratis toegang. Voor meer info:  www.heiligenbeeldenmuseum.nl

WERK IN ONTWIKKELING

(WIO)

Kerstmis 2024 inspireerde me tot onderstaand beeld. 

Geboorte -2024 (WIO)

Mashika

Mashika- 2024

In de hindoeistische mythologie is de rat Mashika (of Mushika) het rijdier waarmee de olifantengod Ganesha zich verplaatst. Terwijl Ganesha de god is van de wijsheid, welvaart en geluk en tevens de beschermer voor reizigers, staat de rat volgens de overlevering voor onwetendheid en duisterheid. Mashika vertegenwoordigt het ego en de hebzucht van het individu. 

 

Afgelopen woensdag was de presentatie van het decembernummer 2024 van kwartaalblad Oosterbeek beleeft. Daarin heeft schrijfster Miriam Guensberg (zie www.miriamguensberg.com) een mooi artikel over mijn werk geschreven.  

 

Donderdag 21 nov 2024 bezocht ik voor het eerst sinds lange tijd het Stedelijk Museum in Amsterdam. Er waren 2 exposities die mij interessant leken. De groepsexpositie Unravel, the power and politics of textiles in art, en de solotentoonstelling Reading Dust van de Zwitserse kunstenaar Miriam Cahn.

Unravel, the power and politics of textiles in art

Op de website van het museum staat het volgende over de textiele werken die zijn geexposeerd: ‘Het wordt al vanaf 1930 verzameld voor de collectie. Vanaf de jaren 60 en 70 worden werken meer sculpturaal, met een politiekmaatschappelijk geëngageerd inhoud. Op dit moment beleeft textiel een heropleving, met veel jonge makers die het medium gebruiken om verhalen vorm te geven en met pioniers zoals Sheila Hicks en Magdalena Abakanowicz die opnieuw wordt gewaardeerd. 

……. soms zijn ze gebaseerd op oude, overgeleverde technieken, soms juist op nieuwe en experimentele werkwijzen. Wat ze gemeen hebben is dat ze hun persoonlijke geschiedenissen delen, die tegelijkertijd ook raken aan actuele maatschappelijke thema’s.

Unravel is een mooie expositie met veel verhalende werken. Nadeel van dit soort groepsexposities is dat er van iedere kunstenaar maar één of twee werken te zien is, waardoor het zicht op het werk en de kunstenaar oppervlakkig blijft. Zo is er bv van de Poolse kunstenares Małgorzata Mirga-Tas één werk te zien. Wil je echt in haar beelden en leefwereld duiken dan kun je beter afreizen naar het Bonnefantemuseum in Maastricht waar tot 16 februari 2025 een uitgebreide en prachtige solotentoonstelling van haar is te zien. 

Reading Dust, Miriam Cahn.

Dit probleem doet zich niet voor bij de solotentoonstelling Reading Dust van de Zwitserse kunstenaar Miriam Cahn. Zij kreeg  van het museum alle ruimte om uit te pakken en dat had wat mij betreft juist weer wat minder gemogen. Op de website van het Stedelijk Museum staat geschreven:

‘ Cahn toont met genadeloze realiteit de wreedheden van de mensheid. Oorlog, seksueel geweld en racisme. Haar in-your-face schilderijen maken het niet mooier dan dat het is. Haar werk provoceert bewust en zoekt zonder aarzeling de confrontatie op.’

En:

‘In haar werk worden vrouwelijke lichamen naakt en rauw afgebeeld, waarbij ze bewust afstand neemt van onrealistische schoonheidsidealen. Hiermee claimt ze het vrouwelijk lichaam terug van het door mannen gedomineerd systeem dat het vrouwenlichaam stelselmatig objectiveert, bekritiseert en in bedwang wil houden.’

Recensent Edo Dijksterhuis, schrijft in het Parool van 5 okt 2024:

‘Het retrospectief van de Zwitserse kunstenaar is één lange litanie van gruwelijkheden en geweld. Er wordt gestompt, getrapt, gekneveld, gemarteld, gemoord en verkracht. Want dat is wat mannen volgens Cahn doen: neuken en dingen verneuken. Mannelijke figuren hebben bij haar vrijwel altijd een erectie. De penis is een wapen, de mannen zijn daders.’

Deze teksten maken al wel duidelijk dat het bij Cahn niet gaat om de verfijning en de nuance. Na aanvankelijk geimponeerd te zijn door de directe gruwelijkheid van haar werk begon ik me bij het zoveelste in-your-face schilderij te vervelen. Het werk is inhoudelijk te één-dimensionaal om mij te blijven boeien. Misschien ligt dat aan het feit dat ik een man ben, maar ook vrouwelijke recensent Saskia Monschouwer is niet onverdeeld enthousiast. Ze schrijft in Monschouwer in Monschouwer editions 17, 2024 (zie https://www.monshouwereditions.nl/17-saskia-monshouwer/):

‘In de erezaal hangen de werken met de lijven ten voeten uit die in de publiciteit op de voorgrond zijn geplaatst. Door de hoeveelheid werken en de manier waarop ze zijn opgehangen ontbreekt de intimiteit. Je begrip voor leed wordt niet perse sterker als je het uitvergroot en er meer van ziet.’

Beter kan ik het niet verwoorden.

Stedelijk Museum Amsterdam

https://www.stedelijk.nl

Unravel, the power and politics of textiles in art

14 sep 2024 t/m 5 jan 2025

Reading Dust, Miriam Cahn.

5 okt 2024 t/m 26 jan 2025

 

Op deze blog vindt u nieuws over en aankondigingen van exposities, lezingen, nieuwe 

 beelden en werk in ontwikkeling.

Voor meer info en ouder werk, zie

www.woutherfkens.com

of mail : woutherfkens@online.nl

of bel : 06 11247232

Twee weken geleden stond er een kort artikel in het Belgische katholieke weekblad Kerk en Leven over Jésus à l'Hopital beeldenserie waarvan er een aantal te zien waren in het Belgische plaastje Zonhoven tijdens de expositie Shelter from the storm.

  

                                                                        Jésus à l'Hôpital b123

Jésus à l'Hôpital in IJsselstein

Gisteren heb ik in de kapel van verpleeghuis Mariënstein in IJsselstein het beeld Jésus à l'Hôpital b123 aan de muur gemonteerd. Het is het eerste beeld uit de Jésus à l'Hôpital-serie dat een permanente plaats krijgt in een publieke ruimte. De kapel is een katholieke kapel en onderdeel van het verpleeghuis en wordt gebruikt voor vieringen, bijeenkomsten en diensten. Het is interessant dat ondanks dat Jésus à l'Hôpital geen gangbaar theologische beeld is, het beeld een plek in de kapel heeft gekregen. Het is geplaatst onder de verwante kruiswegstatie van de graflegging en in de buurt van de plaats waar een kaarsje gebrand kan worden.

De aankoop kwam voort uit een expositie van meerdere Jésus à l'Hôpital beelden in de voorruimte van de kapel, die ik vorige maand heb ingericht op uitnodiging van geestelijk verzorger Jan Willem Oostewaal. Wat Jan Willem doet is bijzonder, hij gebruikt beeldende kunst, muziek en theater in zijn werkzaamheden als geestelijk verzorger. 

Gisteren op 1 november, de nationale belgische feestdag Allerzielen, opende de expositie Shelter from the storm.  De expositie werd o.a. geopend door de curatoren Gerlinde Gilissen en Herwig Nulens die voor stichting Artikel 27 samen met een grote groep vrijwilligers jaarlijks een expositie organiseren in een pand wat daarna wordt afgebroken. Dit jaar is het de 24ste editie en is Artikel 27 te gast in het voormalige verpleeghuis Het oude Klooster in Zonhoven, in de buurt van Hasselt in Belgie. Gezien de enorme klus die het was om deze tentoonstelling gerealiseerd te krijgen, verdienen Gerlinde, Herwig en de vrijwilligers alle lof. 

Zo'n 50 kunstenaars kregen ieder een lege verpleeghuiskamer en soms ook nog een andere plaatsen in het gebouw tot hun beschikking om hun werk te tonen. Dit leverde een zeer gevarieerde en levendige expositie op, met zowel beelden, installaties, film, tekeningen en schilderijen. Hieronder een aantal foto's van mijn bijdrage. 

Het Offer - 1999

div. materialen 

30 x 25 x 90 cm

De Opruimer 3 - 2020

div. mat.

35 x 35 x 88cm

overzicht

Smeltende ijstaart - 2021

div. mat.

35 x 35 x 47cm

Let's stick together - 2019/2024

div. mat.

31 x 29 x 48cm

Na de storm - 2024

div. mat.

26 x 23 x 52cm

Lam - 2002

div. mat. 

30 x 23 x 10cm

Wand met Jésus à l'Hôpital-beelden

 

Klaar voor de start - 2015

div. mat.

37 x 23 x 75cm